غزل/ (اشعار) طریقت

 ۩۩۩ ☫ غزل/  (اشعار)  طریقت  ☫۩۩۩

گُل>>>>>  کاسنی

 زِ گفتگوی تو مستم که از شراب گذشتم
چو دل به روی تو بستم، از آفتاب گذشتم

چو بر اریکهٔ شهرت، بغیر دوست ندیدم
ز جور هر گنه و خیر هر صواب گذشتم

کلیددار درش تا سؤال کرد که هستی ؟
پریدم از سر دیوار وُ   در جواب گذشتم

چو دل به چین کمند بلند زلف تو بستم
ز بند کوته این عمر چون حباب گذشتم

دلم چه دید در آنجا که رفت و باز نیامد
شبی که از دل پس کوچه ات خراب گذشتم

چو آشنا به الفبای عشق، چشم دلم شد
ز درس وُ مدرسه وُ دفتر و کتاب گذشتم

رسید قاصد دریا و مژده داد که برگرد
ز راه آمده از شوق چون سحاب گذشتم

حساب خود به رسیدم ، حسابرس طلبیدم 
نگاه ملتمسی کرد که از حساب گذشتم